– బి. అఖిల్ కుమార్ జవాన్లను దృష్టి మరల్చి అడవిలోకి వచ్చారు వినీత్, కాత్యాయని. “అడవిలోకి వచ్చేసాం. పద లోపలి వెళదాం” అంది చుట్టూ చూస్తూ. “బట్…
గగనం లోని విహంగాలు తిరిగి గూడు చేరుతున్న… మదిని దాటిన తలంపు భువిని చేరటమేలేదు…. ఆటుపోట్లతో అల సంద్రమున తీరం తాకుతున్న….. ఊపిరి ఊహల మనుగడ తనువుని…
అనుక్షణం వెతుకుతూనే ఉంటాను అక్షర లక్షలలో ప్రోదిపడ్డ అక్షర కుసుమాల కోసం విలక్షణ ఆలోచనలను వెంటేసుకుని వెతుకుతూనే ఉంటాను నచ్చిన పరిమళాలు మనసుకు దొరికినపుడు నా ఆనందం…